Van met name series worden de laatste tijd steeds meer remakes geproduceerd. Oude series in een nieuw jasje of een vervolg. De makers van The Artist gingen nog een stuk verder. De Franse film ging bijna een eeuw terug in de tijd en paste zich ook volledig aan. Het werd namelijk een stomme film én in zwart-wit.
Throwback Thursday is een ideale dag om het rijke archief van Netflix door te spitten. Het aanbod staat bol van de klassiekers. Sommige heb je misschien al grijsgedraaid, andere moet je ondanks de bekende titel misschien nog ontdekken. In beide gevallen zijn deze films de moeite van het bekijken. Daarom tippen we iedere donderdag de Throwback Thursday-film.
Lees ook: Beste 100 films op Netflix
The Artist
Stomme films, waarin dus niet gesproken wordt, was tot 1927 de enige filmvorm. Pas toen werd het mogelijk om geluid en beeld synchroon te laten lopen, waardoor de stomme films langzaam verdwenen. Vergeten zijn we de films en met name helden van deze tijd niet. Charlie Chaplin en Laurel en Hardy zijn nog altijd erg populair en de slapsticks zijn nog altijd leuk om terug te kijken. In 2011 kwam er een zeer geslaagde rival.
De Franse regisseur Michel Hazanavicius ging met acteurs Jean Dujardin en Bérénice Bejo aan de slag. The Artist speelt zich af in 1927, waar George Valentin (Dujardin) de grote ster is van de stomme film. Bij toeval loopt hij tegen Peppy Miller (Bejo) aan, een jonge bewonderaarster. Zij wordt verliefd op Valentin en zal via hem zich ook omhoog werken. Het wordt dan ook een verhaal over liefde, verraad en wanhoop.
Het jaar 1927 is bewust gekozen, want de geluidsfilms komen op. Valentin zit daar niets in en blijft hangen in de stomme films. Hij wordt zelfs ontslagen en zijn eigen film flopt gigantisch. Zijn huwelijk loopt spaak en Valentin wil er een einde aan maken. Ondertussen stijgt de roem van Miller tot grote hoogte, maar ze blijkt haar vroegere held toch nog niet te zijn vergeten.
In The Artist wordt tot de laatste scene geen woord gesproken. Wel wordt het hele verhaal begeleid door muziek van Ludovic Bourne. De huidige mogelijkheden qua filmen gaf de stomme film zo’n extra aanzet dat The Artist een megagroot succes werd. De critici vielen over elkaar heen met lofzangen en uiteindelijk won The Artist drie Golden Globes, vijf Oscars en zeven Bafta’s.
